رسم زندگي اين است
يک روز کسي را دوست داري
و روز بعد تنهائي
به همين سادگي او رفته است
و همه چيز تمام شده است
و تو به حال خود رها مي شوي
چرا غمگيني؟
اين رسم زندگيست
تو نمي تواني آن را تغيير دهي
******
کسي را دوست ميدارم.....
خداوندا
از بچگي به من آموختند همه را دوست بدارم
حال که بزرگ شده ام،
و کسي را دوست مي دارم، مي گويند:
فراموشش کن.
******
صبر کردن دردناک است و فراموش کردن دردناکتر
و از اين دو دردناکتر ان است که نداني بايد صبر کني يا فراموش!!!!
******
حرفهايي است که هيچ گاه زبانها بهم نميگويند....
حرفهايي است که فقط دستها ميتوانند بهم بگويند.
******
دلي که از بي کسي غمگين است،
هر کسي را مي تواند تحمل کند.
هيچ ﮐس بد نيست.
دلي که در بي اويي مانده است،
برق هر نگاهي جانش را مي خراشد.
اما چه رنجي است لذت را تنها بردن
و چه زشت است زيبايي را تنها ديدن
و چه بدبختي آزار دهنده اي است تنها خوشبخت بودن!
در بهشت تنها بودن سخت تر از کوير است .....
*******
خداوندا.....
براي همسايه که نان مرا ربود، نان !!
براي عزيزاني که قلب مرا شکستند، مهرباني !!
براي کساني که روح مرا آزردند، بخشش !!
و براي خويشتن خويش آگاهي و عشق مي طلبم.....
********
زندگي خوردن و خوابيدن نيست
انتظار و هوس و ديدن و ناديدن نيست.
زندگي چون گل سرخي است
پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطيف.
******
تا آسمان راهي نيست
اما تا آسماني شدن راه بسيار است..
من رقص دختران هندي را بيشتر
از نماز پدر و مادرم دوست دارم،
چون آنها از روي عشق مي رقصند
و اينها از روي عادت نماز مي خوانند.
*******
چه بسيارند کساني که هميشه حرف مي زنند
بي آنکه چيزي بگويند
و چه اندکند کساني که حرفي نمي زنند
اما بسيار مي گويند
با تو....
همه رنگهاي اين سرزمين را آشنا ميبينم....
|